Rozdział 6

Oczami Harrego

     Gdy wszedłem do domu zastał mnie miły widok.A jaśniej oczywiście że Lou.

- Hej...- i rzucił mi się na szyję.

- Siemka. A to za co..? 

- Tęskniłem.. 

- Ale przecież miałeś być na imprezie z Naillem.. Czemu tak wcześnie wróciłeś..?

- Źle się poczułem. To oficjalna wersja  a ta nieoficjalna że chciałem się po prostu z tobą zobaczyć.A co nie cieszysz się.?

- Jasne że cieszę..- i uśmiechnąłem się.

- A ty gdzie się podziewałeś..? 

- Ja byłem na krótkim spacerku..

- No dobra to chodź zrobię ci coś do jedzenia..

- Nie jestem głodny.- "taaa.. jak byś zjadł górę naleśników też był nie był" moja pierwsza myśl jaka mnie naszła. 

- To ja się pójdę umyć.. Jestem strasznie zmęczony tym sprzątaniem..- i pobiegł na górę.

      Chciałem sprawdzić która jest godzina. Dotknąwszy kieszeni nie poczułem telefonu. Wpadłem w panikę. Gdzie on może być.? Tydzień temu kupiłem nowy telefon. Nieee zgubiłem już 2..I ten ma też tak skończyć..?!  Przeanalizowałem moją trasę krótkiej wycieczki z Patricią. Przecież mogłem  go zostawić u niej.  I nagle zadzwonił dzwonek do drzwi. 

- Hej- zobaczyłem Patricię co mnie bardzo ucieszyło. Lubię jej obecność. 

- Cześć ja tylko na chwilę przyniosłam ci telefon..

- Właśnie go szukałem. Dzięki już bym 3 telefon zgubił.. 

- Nie ma za co..wiesz..- przerwała na chwilę - może byśmy się jutro spotkali..?

- Jak dla mnie nie ma problemu.. Może zapoznamy swoich znajomych..? 

- Ok. To może takie małe party u nas..

- Niee.. Mam dość jeszcze po mojej ostatniej imprezie. - i usłyszałem dzwonienie telefonu Patrici 

- Ja już muszę iść zapisałam ci mój nr. telefonu. No to się jeszcze zgadamy.. Pap..- i pobiegła w stronę domu.. 

       Było to dość dziwne. Tak jak by się zmieniała w wilkołaka czy coś.. Nie no za dużo zmierzchu.. Haha.. To prawdziwy świat.

        Usłyszałem kroki przyjaciela. 

- Ja idę się położyć a ty zaraz dołącz do mnie. 

- Najpierw się umyję.. 

- Ok. Ja już czekam.. 

        Jego zachowanie wydawało mi się bardzo dziwne. Nigdy się tak nie zachowywał..Tylko pod wpływem alkoholu.. Ale nie jest napity.I usłyszałem swój dzwonek w telefonie.

Naill: Hej. Louis doszedł do domu..?

Ja: Doszedł. Ale czemu miał nie dojść.? 

Naill: Nie widziałeś że jest po..

Ja: Nie jest po alkoholu. Chyba ci się coś pomyliło.. 

Naill: Ale on jest pod wpływem barrdzzooo małej ilości kokainy..

Ja: CO?!?!?

Naill: No..Bo..Tenn.. Britney przyniosła nam trochę i on chciał spróbować..Ja się powstrzymałem. Wiedziałem że to się źle skończy. 

Ja: Zabiję tą szmatę..Ale to jutro.. Dzięki że zadzwoniłeś..

Naill: Nara..

        "Jak Lou po narkotykach.. On był typem grzecznego chłopca. Nie przejmował się otoczeniem. Nie przeszkadzało mu że ktoś pali pije ćpa. Nigdy nie dał się w to wciągnąć. Musiał mieć jakiś powód". Te myśli nie opuszczały mojej głowy przez długi czas. Nawet w czasie kąpieli. Zawsze wtedy się relaksowałem.

        Kiedy się umyłem ruszyłem w stronę pokoju. 

- Kochanie coś długo cię nie było..-palnął na wejście.

- Louis nie rób nic głupiego.. Jesteś pod wpływem..

- Oj tam oj tam.. Chodź ułóż się koło mnie.

- Wiesz co może je się dziś prześpię u siebie..?

- Jak chcesz tu jest ciepło..

- Nie naprawdę pójdę do twojego pokoju dobranoc.

- Dobranocc.. 

        Pół nocy spędziłem na pisaniu smsów z Patricią. Napisałem do chłopaków czy mogą jutro wyjść. Jedynie odpisał mi Zayn, który napisał że chętnie gdzieś wyjdzie. Patricia powiedziała że możemy się spotakać w wesołym miasteczku bo idzie tylko ona Suzan, Anne i Meg.

Następnego dnia...

Oczami Zayna 

     No zbliża się czas spotkania z Harrym.. Ciekawe co on wymyślił. Ale to się zobaczy. Wesołe Miasteczko było bardzo blisko mojego domu więc postanowiłem się przejść. W czasie drogi Harry zadzwonił do mnie że czeka na mnie koło wejścia. Gdy dotarłem na miejsce zobaczyłem że Harry stoi w towarzystwie 4 dziewczyn. On zobaczył mnie i ruszył z grupką dziewczyn w moją stronę.

- Hej, Zayn słuchaj to jest takie zapoznawcze spotkanie..- zaśmiał się i spojrzał na blondynkę.- Wiesz no ten to jest Patricia- wskazał na dziewczynę na którą wcześniej spojrzał.- To jest Anne, Meg- pokazał dziewczyny.- A to jest Suzan.

- Hej- wszystkie powiedziały chórkiem

    Jednak moją uwagę przykuła Suzan. Jest farbowaną blondynką. Ma delikatne rysy twarzy i jest ubrana w bluzę i szorty. Przez cały wypad próbowałem do niej zarywać ale ona mnie totalnie olewała. Wgapiała się w telefon. I pisała smsy. W pewnym momęcie zauważyłem że Harry, Patricia i Meg gdzieś zniknęli ale ich  mam w dupie. Mi tylko zależało na Suzan. 

- Może pójdziemy gdzieś na lody..?- zaproponowałem.

- Jak dla mnie spoko.- powiedziała anielskim głosem 

- Mi się nie chce ja wracam do domu..- odpowiedziała Anne

     Z jednej strony to dobrze. Mogę poznać Suzan 

- No to idziemy we dwójkę.

    Weszliśmy do najbliższej lodziarni. Wzięła malinowe . A ja czekoladowe. 

- A więc z kąd jesteś.? - odłożyła telefon do kieszeni.

- Z Polski.. Wiesz gdzie to..?

- Takk..- skłamałem do jasnej cholery ja mam wiedzieć gdzie leży jakaś wieś..- opowiedz mi coś o sobie..

- No tak mam 18 lat. Gram na skrzypcach i pianinie. U mnie na 1 miejscu jest u mnie muzyka a na drugim mój chłopak Filip. Jest taki kochany.. (...)

    W tym momęcie zadzwonił do mnie Harry że Louis miał wypadek i żebym jechał natychmiast do niego..

---------------------------

Ja mega mam wenę..

Miłego czytania..